Rana HRIŠĆANSKA crkva je priznavala učenje o REINKARNACIJI!

Mnogobrojni odlomci iz Biblije nam otkrivaju da su pisci Novog i Starog zaveta razumeli i priznavali zakon reinkarnacije.

Reinkarnacijski ciklusi pružaju, za različite faze evolucije u kojima se nalazi čovečanstvo, razumnije objašnjenje od sadašnje zapadnjačke teorije koja pretpostavlja da je nešto (svest o Ja) nastalo od ničeg, postojalo sa promenjivom jačinom trideset ili devedeset godina, pa se opet vratilo u prvobitnu prazninu. Nepojmljiva priroda takve praznine jeste problem koji bi razveselio dušu svakog srednjevekovnog sholastika.

U Bibliji se na nekoliko mesta spominje zakon karme i njegova logička posledica, ponovno rađanje u telu (vidi 42 poglavlje) - kao na primer:

„Ko prolije krv čovekovu, njegovu će krv čovek proliti“. – Postanak 9,6.

Ako svaki ubica mora i sam biti ubijen „od ljudi“, onda će za tu osvetničku meru, u većini slučajeva, biti potrebno više od jednog života. Današnja policija naprosto nije dovoljno brza!

Rana hrišćanska crkva je prihvatala učenje o reinkarnaciji. Tumačili su ga gnostici i brojni crkveni oci, Klement Aleksandrijski i slavni Origen (obojica iz III veka), kao i slavni Jeronim (V vek).

Leta Gospodnjeg 553. na Drugom Saboru u Carigradu to učenje je prvi put proglašeno herezom. U to vreme, mnogi su hrišćani smatrali da učenje o reinkarnaciji ostavlja čoveku isuviše vremena, pa ga stoga ne potiče da odmah nastoji oko svog spasenja.

Potiskivanje te istine, dovelo je, međutim, do niza grešaka i zbrke. Milioni ljudi nisu svoj „jedini život“ posvetili potrazi za Bogom, nego užicima ovog sveta – jednom dobijenog, a uskoro zauvek izgubljenog!

Istina je da se čovek uvek iznova utelovljuje na zemlji, sve dok ne postane svestan da je sin Božiji.

Odlomak iz knjige „Autobiografija jednog jogija“ – Paramahansa Jogananda

Izvor: www.ninicninic.com